Tijdens de IPC World Para Athletics Championships in London deze zomer, kon ik onverwachts mee als teammanager en pers voor het Nationaal Paralympisch Comité (NPC) van Namibië. Door een blessure van een atlete en het niet tijdig ontvangen van een visa voor een staflid, was er ruimte voor extra ondersteuning van het team. Last minute kon ik mijn agenda vrijmaken en ben ik op eigen kosten naar London afgereisd.
Het was geweldig om de atleten Ananias Shikongo, Johannes Nambala, gids Even Tjiviju en coach Michael Hamukwaya weer te zien. Daarnaast heb ik voor het eerst kennis gemaakt met coach Barbara Fernandez uit Cuba, de atlete Lahja Ishitile met haar gids Sydney Kamuaruuma en atleet Eino Mushila. Een kleine delegatie van 8 atleten die daarnaast vakkundig onderhouden werden door fysiotherapeut met de gouden handen: Josef Obermueller uit Oostenrijk.
Rantsoen aanvullen
Mijn eerste dag was een trainingsdag voor de atleten. Zo kon ik op mijn gemak ontdekken hoe we van het hotel bij het Olympisch stadion kwamen, waar ik moest inchecken en waar de technische informatie kon worden afgehaald. Ik heb flink gebruik gemaakt van de persruimte waar ik rustig kon werken aan de foto’s en updates voor social media. Er was drie keer per dag eten in het hotel. Bij het stadion was er geen goed eten beschikbaar en moesten atleten zelf wat meebrengen. Dit bleek problematisch. Vanwege tekorten in het budget was er geen geld voor tussendoortjes of aanvullende sportdranken. Dankzij donaties uit Nederland heb ik dit voor de atleten alsnog kunnen regelen waardoor zij op wedstrijddagen goed voorzien zijn.
Wisselende resultaten door onrustige voorbereiding
De atleten wisten pas kort van te voren dat zij konden deelnemen aan de World Championships. Tot die tijd was er veel onduidelijkheid over de financiële haalbaarheid. Dankzij steun van twee organisaties kon de Namibische delegatie alsnog gaan, maar zelfs op de dag voor vertrek moesten er nog zaken geregeld worden. Dit heeft stress met zich meegebracht en de voorbereiding was onvoldoende. Topper van de wedstrijd was Johannes Nambala met twee zilveren medailles op de T13 200 en 400 meter en een vierde plek op de 100 meter. Ananias Shikongo met gids Even Tjiviju won een zilveren plak op de T11 100 meter, maar liet het helaas afweten op de 200 en 400 meter waar hij niet verder kwam dan de heats. Ook Lahja Ishitile bleef met gids Syney Kamuaruuma steken in de heats op de T11 200 en 400 meter. Toch was het geen slechte prestatie voor de gids die voor het eerst aan de wereldkampioenschappen meedeed. Zelfs Eino Mushila kan tevreden zijn. Hij liep zijn eerste finale in de T13 400 meter en het plezier straalde ervan af.
IWAS schenkt NPC Namibia race-rolstoelen
Tijdens de World Championships kwam ik weer in gesprek met Chief Executive Officer Charmaine Hooper van de International Wheelchair and Amputee Sport Federation (IWAS). Zij was ook betrokken bij de World Championships Wheelchair Fencing in Stadskanaal in mei dit jaar. Na aanleiding van mijn verhaal over de inspanningen van de NPC Namibia om de paralympische sport in het land te ontwikkelen en hun onvoorwaardelijke steun aan de atleten, heeft zij kunnen regelen dat drie race-rolstoelen werden gedoneerd. Inmiddels zijn de eerste nationale kampioenschappen geweest en hopelijk kunnen we binnenkort Namibische atleten op het internationale podium zien racen. Lees hier meer over de overdracht van de rolstoelen.
